Wiktor Jan
 
Encyklopedia PWN
Wiktor Jan, ur. 1 XI 1890, Radomyśl, zm. 17 II 1967, Kraków,
powieściopisarz i publicysta;
uczestnik ruchu lud.; 1928–29 we Francji; 1945 czł. KRN, od 1952 poseł na sejm; w powieściach ukazywał nędzę wsi podgórskiej (Orka na ugorze 1935) i niedolę chłopskiej emigracji zarobkowej we Francji (Wierzby nad Sekwaną 1933); piewca krajobrazu i hist. tradycji ziemi sądeckiej (monografia lit. Pieniny i ziemia sądecka 1956, wyd. 3 rozszerzone 1965; powieść Miłość wśród płonących wzgórz, t. 1–2 1959); powieść hist. o J. Husie Papież i buntownik (1953); opowiadania (wybory: Legenda o grajku Bożym... 1958, Burek... 1963), wspomnienia; 1964 otrzymał nagrodę państw. I stopnia.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia