Wiersz o zabiciu Andrzeja Tęczyńskiego
 
Encyklopedia PWN
Wiersz o zabiciu Andrzeja Tęczyńskiego, zw. też Pieśnią o zabiciu Andrzeja Tęczyńskiego,
anonimowy wiersz polski z XV w.;
pierwszy polski wiersz średniówkowy; jego powstanie wiąże się z zabójstwem kasztelana wojnickiego, A. Tęczyńskiego, którego dopuścili się mieszczanie krakowscy 1461 w odwecie za skatowanie płatnerza Klemensa; wyrokiem sądu sejmowego 1462 sześciu mieszczan zostało skazanych na ścięcie; autor, będący stronnikiem magnata, przedstawia wydarzenia subiektywnie, nadając utworowi wymowę antymieszczańską; całość, nosząca cechy pamfletu politycznego, jest bliska literaturze nowiniarskiej; wydany w edycji kroniki Galla Anonima 1824 oraz w Najdawniejszych zabytkach języka polskiego (1975, w opracowaniu W. Taszyckiego).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia