Wieniawski Józef
 
Encyklopedia PWN
początkowo występował jako pianista z bratem Henrykiem (poza Polską m.in.: 1851–53 w Rosji, Niemczech i Francji), później samodzielnie, także jako dyrygent; 1865–69 profesor konserwatorium w Petersburgu, 1875–76 dyr. Warsz. Tow. Muzycznego, następnie zamieszkał w Brukseli; skonstruował wraz z E. Mangeotem dwuklawiaturowy fortepian; autor: Symfonii D-dur, koncertu fortepianowego, utworów kamer., fortepianowych (Ballada es-moll, Sonata h-moll, etiudy, polonezy, walce, fantazje i in.) oraz pieśni.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia