Wielkie Góry Wododziałowe, Great Dividing Range, Eastern Highlands, Great Divide,
góry we wschodniej Australii i na Tasmanii;
Wielkie Góry Wododziałowe
Encyklopedia PWN
dł. ok. 4000 km, szer. do 640 km; najwyższy szczyt Góra Kościuszki, 2228 m (w Alpach Australijskich); stromymi stokami opadają ku wąskiej nizinie nadbrzeżnej, łagodnie — ku Niz. Środkowoaustralijskiej; zbud. gł. z piaskowców, granitów i bazaltów; powstały w erze paleozoicznej; w okresie kredy ulegały zrównaniu; obecną rzeźbę zawdzięczają gł. ponownemu wydźwignięciu w trzeciorzędzie i intensywnej erozji rzecznej; w południowej części występują ślady zlodowacenia czwartorzędowego; w północnej części składają się z 2 ciągów grzbietów górskich i płaskowyżów rozdzielonych kotlinami; południowa część jest zwarta i wyższa (gł. pasma: Alpy Australijskie, New England, Liverpool, G. Błękitne, Grampians); na wschodnich stokach i na wierzchowinie rosną bujne sawanny i widne lasy, gł. eukaliptusowe, na zachodnich — suche sawanny (na południowo-zachodnich skąpe zarośla akacji mulga); z Wielkich Gór Wododziałowych wypływają największe rzeki Australii: Murray i Darling; bogactwa miner.: węgiel, złoto, rudy miedzi, bizmutu, molibdenu, cyny, ołowiu i wolframu; wielki kompleks hydroenerg. w G. Śnieżnych (najwyższa część Alp Australijskich); gospodarka leśna; hodowla owiec i bydła; turystyka. Duży wkład w poznanie Wielkich Gór Wododziałowych wniósł P.E. Strzelecki.
