Wenezuelczycy,
latynoamer. naród kształtujący się na wielorasowym i wieloetnicznym podłożu w granicach Wenezueli;
Wenezuelczycy
Encyklopedia PWN
ok. 25 mln (2005); największy segment narodu tworzą Metysi (Mestizos), tj. ludzie mieszanego pochodzenia (ok. 68%); ludność pochodzenia europejskiego, głównie hiszpańskiego, stanowi ok. 21% populacji; Afrowenezuelczyków jest tylko 10%, ale ich wpływ na kulturę wenezuelską był i jest znaczny (muzyka, taniec, religia), zamieszkują oni głównie przybrzeżne prowincje oraz nizinę Maracaibo; nieliczna ludność tubylcza (ok. 1%) zajmuje izolowane obszary Amazonii; początki procesu narodotwórczego sięgają czasów kolonialnych, kiedy eksterminacji Indian i sprowadzaniu niewolników z Afryki towarzyszył napływ osadników z Hiszpanii; duże znaczenie miała także imigracja z Europy, Azji i krajów ościennych trwająca od 2. połowy XIX w. aż po dzień dzisiejszy; W. posługują się językiem hiszpańskim z wieloma naleciałościami afrykańskimi i indiańskimi; oprócz katolicyzmu, który jest religią dominującą, występują wyznania protestanckie, kulty afrochrześcijańskie i ludowy kult narodowych świętych.
