Wejowisz

Wejowisz, Ve(d)iovis,

mit. rzym. młodzieńczy bóg świata podziemnego;

192 p.n.e. dedykowano mu świątynię na Kapitolu (zachowały się: marmurowy posąg kultowy bóstwa i fragmenty budowli), 194 p.n.e. — świątynię na wyspie na Tybrze (Isola Tiberina); kult W. był związany z rodem julijskim, z którego wywodzili się Juliusz Cezar i (po adopcji) August; członkowie rodu dedykowali W. ołtarz w Bovillae na przedmieściach Rzymu.