Węgierska, Wielka Nizina
 
Encyklopedia PWN
Węgierska, Wielka Nizina, Alföld,
część Niz. Środkowodunajskiej, na Węgrzech, na wschód od Dunaju i na południe od Średniogórza Północnowęgierskiego;
pow. ok. 50 tys. km2; przeważające wys. 85–120 m (maks. 183 m); żyzne gleby czarnoziemne powstałe na plejstoceńskich lotnych piaskach i utworach lessowych; dawniej nawiedzana przez katastrofalne powodzie Dunaju, Cisy i jej licznych dopływów (Samosz, Keresz, Marusza); klimat umiarkowany ciepły z częstymi suszami latem; resztki rozległych słonych stepów (tzw. puszta) zachowały się na zachód od Debreczyna (Hortobágy) i w pobliżu m. Kecskemét. Ważny region roln. (dzięki przeprowadzonym tu na wielką skalę melioracjom); gł. uprawy: pszenica, kukurydza, buraki cukrowe, pomidory, melony, winorośl, drzewa owocowe, tytoń, na obszarach zalewowych nad Cisą i Kereszem — ryż, w okolicy Segedynu — papryka; hodowla trzody chlewnej, owiec, koni, bydła, ptactwa domowego; wydobycie ropy naftowej i gazu ziemnego.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Nizina Węgierska, pastwiska fot. T. Glob 4/Komornicki/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Cisa — dolina rzeki w pobliżu ujścia dopływu Bodrog na północy Wielkiej Niziny Węgierskiejfot. P. Fabijański/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia