Weber Ernst Heinrich
 
Encyklopedia PWN
Weber Ernst Heinrich, ur. 24 VI 1795, Wittenberga, zm. 26 I 1878, Lipsk,
brat Wilhelma Eduarda, niem. fizjolog i psycholog;
od 1818 profesor fizjologii uniw. w Lipsku; inicjator badań psychofiz.; sformułował podstawowe prawo psychofiz., określające zależność między bodźcami i wrażeniami zmysłowymi, rozwinięte i ujęte w mat. postać przez G.T. Fechnera (Webera–Fechnera prawo); wraz z bratem, Eduardem Friedrichem (1806–71), anatomem, wykrył hamujący wpływ nerwów błędnych na serce, opisał szkieletowe połączenia między pęcherzem pławnym i błędnikiem błoniastym ucha wewn. u ryb (tzw. narząd Webera).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia