Wandurski Witold, ur. 8 IV 1891, Granica (Kieleckie), zm. 1 VI 1934, ZSRR,
poeta, dramatopisarz, reżyser;
Wandurski Witold
Encyklopedia PWN
działacz KPP, organizator scen robotniczych; od 1929 w ZSRR, 1933 aresztowany, zginął w okresie wielkiej czystki; współautor manifestu poezji proletariackiej — zbioru Trzy salwy (1925, wspólnie z W. Broniewskim i S.R. Standem), jako poeta pozostawał gł. pod wpływem futuryzmu (zbiór Sadze i złoto 1926); w sztukach satyr.-agitacyjnych nawiązywał do ekspresjonizmu i do lud. form teatru (Śmierć na gruszy wyst. 1923, „mięsopust proletariacki” Gra o Herodzie 1926, „plakat sceniczny” W hotelu „Imperializm” 1929); antologia tekstów dram. Nowa scena robotnicza (1923); Wiersze i dramaty (1958), Plakaty sceniczne (1970).
