Viterbo
m. w środkowych Włoszech, w regionie Lacjum, 70 km na północny zachód od Rzymu, nad rz. Marta;
[witẹrbo],
Viterbo
Encyklopedia PWN
— 61 tys. mieszk. (2009); ośrodek administracyjny prowincji Viterbo. Starożytna osada etruska Surrene, później kolonia rzymska Vicus Elbii; od końca XI w. niezależna komuna miejska, rozkwit XII–XIV w.; 1396 włączone do Państwa Kośc., dzieliło odtąd jego losy; 1870 weszło w skład zjedn. Królestwa Włoskiego. Przemysł spoż., metal., maszyn., ceramiczny (ceramika fajansowa i sanitarna); ośr. handlu artykułami rolnymi; ośr. turyst.; muzeum; katedra (XI, XVI w.); dzielnica średniow. (XIII w.); kościoły rom. i got.: S. Giovanni in Zoccoli (XI w.), S. Sisto (XI–XII w.), S. Maria Nuova (XII w.), S. Andrea (XII w.), S. Maria della Salute (XIV w.), S. Maria in Gradi (XIII w.), S. Maria della Verità (XIII, XIV, XV w.), S. Francesco (XIII w.); pałace, m.in. Papieski (XIII w.); domy zabytkowe z XII–XVI w., m.in. Casa Poscia (XIV w.).
