Vien
malarz fr.;
[wję̣]
Joseph Marie, ur. 18 VI 1716, Montpellier, zm. 27 III 1809, Paryż,
Vien Joseph Marie
Encyklopedia PWN
jeden z gł. reprezentantów neoklasycyzmu; uczeń m.in. Ch.J. Natoire’a; 1744–50 przebywał we Włoszech; po powrocie do Paryża prowadził próby z techniką enkaustyki; od 1754 czł. Akad. Król. Malarstwa i Rzeźby; od 1759 profesor, od 1776 dyr. Akad.fr. w Rzymie; od 1789 pierwszy malarz król.; początkowa twórczość Viena rozwijała się pod wpływem rokoka, w Rzymie zwrócił się ku klasycyzmowi, wzorując się na reliefach i malowidłach pompejańskich tworzył sceny mitol. i antyczne (Dedal i Ikar 1754, Rozstanie Hektora z Andromachą); ponadto kompozycje rel. (Kazanie św. Dionizego w kościele St. Roch w Paryżu); Vien propagował idee neoklasycyzmu; jego uczniem był m.in. J.L. David.
