Verbrugghen
rodzina rzeźbiarzy flamandzkich:
[wərbrụ̈chən],
Verbrugghen
Encyklopedia PWN
Pieter (st.), ur. przed 5 VI 1615 (data chrztu), zm. 31 X 1686, współpracował z E. Quellinusem st. i A. Quellinusem st., których styl przyswoił; 1641 otrzymał tytuł mistrza; jego najwybitniejszym dziełem jest wyposażenie kościoła Św. Pawła w Antwerpii, z drewna dębowego: prospekt organowy (1654, wspólnie z A. Quellinusem), konfesjonały (1657–59), ołtarz gł. (1670, wspólnie z synem, Pieterem mł.). Pieter (mł.), ur. przed 17 VIII 1648 (data chrztu), zm. 9 X 1691, syn Pietera st., brat Henricusa-Franciscusa; uczył się w warsztacie ojca, 1674 wyjechał do Rzymu, gdzie studiował dzieła G.L. Berniniego i antyczne; 1680 otrzymał tytuł mistrza, ale pozostał w warsztacie ojca jako współpracownik; był bardziej zręcznym rzemieślnikiem niż oryginalnym artystą. Henricus-Franciscus, ur. przed 30 IV 1654 (data chrztu), zm. przed 6 III 1724 (data pogrzebu), syn Pietera st., brat Pietera mł.; 1682 otrzymał tytuł mistrza; pracował zarówno w drewnie, jak i w marmurze, tworząc na zamówienie kościołów wspaniale dekorowane konfesjonały (do kościoła Notre-Dame w Antwerpii), stalle, ambony (do kościołów: Jezuitów w Leuven, 1695–99, Św.Św. Piotra i Pawła w Mechelen, 1699–1702), oprawy ołtarzy, stanowiące jedno ze szczytowych osiągnięć barok. rzeźby flamandzkiej.
