Uwea
 
Encyklopedia PWN
Uwea,
lud zachodniopolinezyjski;
ok. 16 tys. (1990), z tego 9 tys. mieszka na wyspach Wallis wchodzących w skład francuskiego terytorium zamorskiego Wallis i Futuna, ok. 7 tys. wyemigrowało w celach zarobkowych oraz edukacyjnych na Nową Kaledonię, a pozostali — na Vanuatu; mówią językiem uwea, który należy do języków polinezyjskich i jest najbliżej spokrewniony z językiem tonga; komunikują się też w języku francuskim; reprezentują polinezyjski typ fizyczny z pewnymi domieszkami rasy melanezyjskiej; zajmują się uprawą palmy kokosowej, roślin bulwiastych i rybołówstwem; większość U. to katolicy; identyczną nazwą własną (Uwea) posługują się mieszkańcy enklawy polinezyjskiej w Melanezji — wyspy Uwea (tzw. Uwea Zachodni) leżącej w grupie Wysp Lojalności w pobliżu Nowej Kaledonii.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia