Ustka

Ustka,

miasto w województwie pomor., w powiecie słupskim, w środkowej części Wybrzeża Słowińskiego, u ujścia Słupi do Morza Bałtyckiego, w otoczeniu borów sosnowych.

Ludność miasta: ogółem — 15,5 tys. mieszkańców (2019)

Gęstość zaludnienia: 1 546,0 os/km² (2019)

Powierzchnia: 10 km²

Współrzędne geograficzne: długość geograficzna: 16°51′E, szerokość geograficzna: 54°35′N

Prawa miejskie: nadanie praw — 1935

Oficjalne strony WWW: www.ustka.pl

Graniczy ze Słowińskim Parkiem Nar. oraz Parkiem Krajobrazowym Dolina Słupi. Osada rybacka (do 1831 nazwa Ujść, Ujście), wzmiankowana 1310; w XIV–XIX w. port i osiedle targowe należące do Słupska; od 1653 pod panowaniem Brandenburgii, dzieliła losy polit. Pomorza Zachodniego; w 2. poł. XVIII w. początki przemysłu stoczn.; połączenie kol. ze Słupskiem od 1878 (od 1911 ze Sławnem) wpłynęło na rozwój portu i kąpieliska; prawa miejskie 1935; od 1945 w Polsce. Uzdrowisko klim.-balneologiczne (solanka i borowina), kąpielisko mor. i ośr. wypoczynkowy; leczy się tu choroby narządów ruchu i reumatyczne, niedokrwienie serca, choroby tarczycy; sanatoria, zakład przyrodoleczn.; liczne ośr. wczasowe i kolonijne; turyst. baza noclegowa; port rybacki i niewielki port przeładunkowy; latem połączenie promowe z Bornholmem; przemysł stoczniowy (jedyna w Polsce stocznia halowa — kutry, łodzie ratunkowe i elementy wyposażenia statków) i spoż. (rybny); działa jedyna w Polsce (2004) Aukcja Rybna; latarnia mor. (1871), neogot. kościół (1882) z barok. wyposażeniem, domy (XVIII, XIX w.). W pobliżu Ustki rezerwat leśny Buczyna nad Słupią (powiat 18,9 ha; buczyna niżowa).