Uście Solne
 
Encyklopedia PWN
Uście Solne,
w. w woj. małopol., w pow. brzeskim (gmina Szczurowa), na Niz. Nadwiślańskiej, na pr. brzegu Raby, w pobliżu jej ujścia do Wisły;
Prawa miejskie 1360, w XVI–XVIII w. starostwo niegrodowe; od XVI w. przywilej na handel solą (poł. XVII w.–1723 skład soli bocheńskiej); od poł. XVII w. stacja pocztowa; 1772–1918 w zaborze austr.; 1934 utrata praw miejskich; kościół parafialny (1839), drewniane domy (2. poł. XIX w.), zespół drewnianych stodół (XIX w.).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia