Urugwajczycy
 
Encyklopedia PWN
Urugwajczycy,
latynoamer. naród formujący się w granicach Urugwaju (3,3 mln, 2005); poza granicami ok. 0,5 mln U.;
narodowym językiem U. jest hiszpański z naleciałościami włoskimi, a dominującą religią katolicyzm; proces narodotwórczy rozpoczął się jeszcze w okresie kolonialnym (XVI–XVIII w.) obejmując przede wszystkim hiszpańskich kolonistów, przy niewielkim udziale ludności afrykańskiej i tubylczej, która szybko została wyparta lub uległa całkowitej zagładzie; duże znaczenie dla dalszych dziejów U. miała imigracja z Europy pod koniec XIX i na początku XX w., głównie z Hiszpanii, Portugalii, Włoch i Francji, która sprawiła, iż pod względem składu etnicznego naród urugwajski stał się najbardziej europejskim w całej Ameryce Łacińskiej; Metysów, mieszkających przede wszystkim w centrum kraju, jest ok. 8%, a Mulatów, czyli Afrourugwajczyków — 4%; większość U. żyje obecnie w miastach, z tego niemal 44% w rejonie stolicy Montevideo.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia