Urartyjczycy
 
Encyklopedia PWN
Urartyjczycy,
mieszkańcy Wyż. Armeńskiej żyjący XII–VI w. p.n.e., spokrewnieni z Hurytami;
ich język, poświadczony w licznych inskrypcjach klinowych, zalicza się do wschodniokaukaskich; w IX–VI w. p.n.e. istniało rozległe państwo Urartu (nazwa rodzima Biaina); w VIII w. p.n.e. rywalizowało ono z Asyrią; w końcu VII w. p.n.e., osłabione wskutek wojen i najazdu Kimmeriów, przestało odgrywać większą rolę polityczną; na uwagę zasługuje architektura obronna i osiągnięcia irygacyjne U., a także bogato zdobione wyroby z brązu; w VI w. p.n.e. U. zasymilowali się w otoczeniu Medów i Ormian, którzy tymczasem osiedlili się na ziemiach Urartu.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia