Tyczyn
 
Encyklopedia PWN
Tyczyn,
miasto w województwie podkarpackim, w powiecie rzeszowskim, na Pogórzu rzeszowskim, między rz. Strug a potokiem Hermanówka, na południe od granicy Rzeszowa.
Ludność miasta: ogółem — 3,8 tys. mieszkańców (2019)
Gęstość zaludnienia: 382,4 os/km2 (2019)
Powierzchnia: 10 km2
Współrzędne geograficzne: długość geograficzna: 22°02′E, szerokość geograficzna: 49°58′N
Prawa miejskie: nadanie praw — 1368
Oficjalne strony WWW: www.tyczyn.pl
Miasto lokowane 1368; od XIV w. własność Pileckich, od poł. XVII w. Branickich; ośr. rzemieślniczo-handl., od XVI w. rozwój tkactwa, następnie sukiennictwa, w XVIII w. kuśnierstwa; 1624 zniszczony przez najazd Tatarów, 1657 przez wojska Rakoczego, w XVIII w. przez Szwedów; 1772–1918 w zaborze austr.; w okresie okupacji niem. do 1942 getto. Ośrodek usługowy, drobny przemysł; Wyższa Szkoła Społ.-Gosp.; późnobarok. kościół parafialny (1740–45, rozbudowa 1752–63 — J.H. Klemm), z 2 dzwonnicami (przed 1768), późnobarok. plebania (ok. poł. XVIII w.).
Bibliografia
600 lat Tyczyna (1368–1968), red. T. Kowalski, Rzeszów 1973.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia