Tyberiada
 
Encyklopedia PWN
Tyberiada, bā, Tweria, staroż. Tiberias,
m. w północnym Izraelu, w Galilei, na zachodnim brzegu Jez. Tyberiadzkiego, na wys. ok. 200–210 m p.p.m.
— 40 tys. mieszk. (2009). Założona 20 r. przez tetrarchę Galilei Heroda Antypasa (syna Heroda Wielkiego); stol. Galilei; podczas wojny żydowskiej z Rzymianami (66–70) broniona przez Józefa Flawiusza; 67 r. zdobyta przez Rzymian; od II w. centrum studiów talmudycznych (tutaj opracowano Talmud palestyński); 635 opanowana przez Arabów dzieliła losy polit. Palestyny; w XVI w. napływ Żydów z Hiszpanii (Sefardyjczyków), ponowny rozkwit jako ośr. życia rel.; poważnie zniszczona trzęsieniami ziemi 1837 i 1927; 1922–48 w składzie mandatu bryt., od 1948 w państwie Izrael. Znane uzdrowisko i ośr. turyst.; muzeum; pozostałości budowli rzymskich; cytadela krzyżowców; fragmenty murów obronnych.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia