Tuwińczycy
 
Encyklopedia PWN
Tuwińczycy, Tuwijczycy, nazwa własna Tuwa, Tuba,
lud turecki w republice Tuwa w Rosji (ok. 240 tys., 1996), ok. 3 tys. mieszka w Chinach i tyluż w Mongolii;
dominującą religią jest buddyzm tybetański (lamaizm), u części T. nadal ważną rolę odgrywa szamanizm; silne są wpływy kultury mongolskiej; T. dzielą się na dwie grupy: T. wschodnich (tzw. Todżyńczycy), którzy zajmują się myślistwem i hodowlą reniferów, oraz T. zachodnich — zamieszkujących tereny stepowe, dawniej koczujących pasterzy, obecnie półosiadłych; tradycje rolnicze od XIX w., kiedy na tereny Tuwy zaczęli przenikać rosyjscy osadnicy (gł. staroobrzędowcy); letnim domostwem pasterskich T. jest jurta typu mongolskiego, zaś myśliwi i hodowcy reniferów używają szałasów krytych korą modrzewiową, zimą zaś skórami; w folklorze główne miejsce zajmował epos bohaterski; T. do perfekcji rozwinęli rzadką formę śpiewu krtaniowego będącego wokalizą na wydechu, występuje on w czterech odmianach i praktycznie nigdzie w świecie nie osiąga porównywalnego poziomu; w ostatnich dziesięcioleciach powstała warstwa inteligencji, zaś szkolnictwo i literatura w języku tuwińskim sprzyjają rozwojowi kultury narodowej, niemal wszyscy T. posługują się nim na co dzień, a ok. 60% zna język rosyjski; dość znaczne wpływy w społeczeństwie zdobył ruch na rzecz niepodległości kraju.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia