Turzonowie,
rodzina kupców krak., rodem z Lewoczy (Spisz);
Turzonowie
Encyklopedia PWN
Jan (1437–1508), od 1465 obywatel Krakowa, 1477 burmistrz, wielokrotny rajca; prowadził na wielką skalę handel miedzią, srebrem i ołowiem oraz podejmował liczne przedsięwzięcia górniczego i hutn., często w spółkach z patrycjatem krak., także z Fuggerami, m.in. na Węgrzech (Kramnica, Nagybánya), Słowacji (ośr. hutn. w Mošténicy, wokół Bańskiej Bystrzycy), w Czechach (Kutná Hora), na Spiszu (k. Gelnicy i Smolníka), w Olkuszu i Tatrach, na pocz. XVI w. także na Śląsku (Złoty Stok, Frywaldów, Cukmantel, ob. Zlatné Hory); kontrolował cały rejon górniczy (miedź, srebro, złoto) w środkowej Słowacji w państwie węg.; dostawca i wierzyciel pol. dworu król.; interesy Jana przejęli synowie: Jerzy (?–1521) i Aleksy (?–1525), którzy m.in. kontynuowali działalność w Kutnej Horze oraz współpracę z Fuggerami (eksploatacja rud ołowiu w Długoszynie i Maczkach w Małopolsce), powiększyli swe dobra w Słowacji, nabyli nowe w Szwecji; właściciele wielkich dóbr ziemskich, m.in. 1517–23 księstwa pszczyńskiego.
