Tuchola

rys. Z. Kwiatkiewicz/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN

Tuchola,

m. powiatowe w północno-zachodniej części woj. kujawsko-pomor., w Borach Tucholskich, nad Brdą i jej dopływem Kiczą, w sąsiedztwie Tucholskiego Parku Krajobrazowego.

Ludność miasta: ogółem — 13,6 tys. mieszkańców (2019)

Gęstość zaludnienia: 756,7 os/km² (2019)

Powierzchnia: 18 km²

Współrzędne geograficzne: długość geograficzna: 17°51′E, szerokość geograficzna: 53°35′N

Prawa miejskie: nadanie praw — 1346

Oficjalne strony WWW: www.tuchola.pl

Jedna z najstarszych osad pomor.; wzmiankowana 1287; 1309 zagarnięta, wraz z Pomorzem Gdańskim, przez Krzyżaków, którzy wznieśli tu zamek; siedziba komtura; prawa miejskie 1346; od 1440 czł. Związku Pruskiego; od 1454 przyłączona do Polski (Prusy Król.); od 1466 ośr. starostwa; miasto o charakterze roln.-rzemieślniczym; w XVII w. własność żony Zygmunta III Wazy, Konstancji; 1772–1920 w zaborze pruskim; 1818–1975 i od 1999 siedziba powiatu; od 1883 połączenie kol.; IX 1939 wcielona do Rzeszy; 1939 obóz dla internowanych Polaków, IX 1939–45 więzienie; rejon działalności partyzanckiej Tajnej Organizacji Wojsk. „Gryf Pomorski”; II 1945 zacięte walki o Tocholę. Ośr. przem.-usługowy, kult.-oświat. i turyst.; przemysł spoż., drzewny, maszyn. i metal., papierniczy; węzeł kol. i drogowy; turyst. baza noclegowa; Muzeum Borów Tucholskich; zachowane tradycje haftu kaszubskiego i borowiackiego.

Bibliografia

Tuchola. Zarys monograficzny, red. J. Wojtowicz, Toruń 1962.