Trzciński Teofil, ur. 19 XII 1878, Kraków, zm. 25 XII 1952, tamże,
reżyser, dyrektor teatrów.
Trzciński Teofil
Encyklopedia PWN
1904–18 recenzent teatr. i muz. dzienników krak., parodysta i piosenkarz w kabarecie Zielony Balonik, zasłużony organizator życia muz. Krakowa; dyr. Teatru im. J. Słowackiego w Krakowie (1918–26 i 1929–32) oraz teatrów we Lwowie, Poznaniu, Warszawie, po II wojnie świat. w Krakowie i Wrocławiu. Popierał współcz. dramaturgię, wprowadził do pol. repertuaru sztuki m.in. P. Claudela, L. Pirandella, umożliwił debiuty teatr. S.I. Witkiewiczowi, W. Wandurskiemu; wystawił m.in. Odprawę posłów greckich J. Kochanowskiego (1923, na Wawelu), Kordiana Słowackiego (1924), Dziady A. Mickiewicza (1931 i 1934), Akropolis S. Wyspiańskiego (1932), także sztuki A. Fredry i K.H. Rostworowskiego; przekłady dramatów, prace z historii teatru; wybór artykułów O teatrze i muzyce (1968).
