Tracja
 
Encyklopedia PWN
Tracja, gr. Thrạki, bułg. Trakija, tur. Rumeli,
kraina historyczna na Półwyspie Bałkańskim (po 1923 w granicach Grecji, Bułgarii i Turcji);
w starożytności zasiedlona przez Traków, na wybrzeżach mor. — przez Greków, założycieli kolonii, m.in. Odessos, Mesembrii, Abdery; rozbita na wiele skłóconych ze sobą państewek plemiennych o ustroju monarchicznym; ok. 512–479 p.n.e. pod władzą Persji, od 342 — Macedonii (Filip II), od 323 — diadocha Lizymacha; 146–12 r. p.n.e. stopniowo podbita przez Rzym; od 46 r. n.e. prowincja rzymska z gł. miastami: Serdicą (ob. Sofia) i Filipopol (ob. Płowdiw); w końcu VII w. część północnej Tracji zajęli Protobułgarzy, w XIV w. całą Trację — Turcy; teren wojen bałkańskich; 1923 ostateczny podział.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia