Towarzystwo Historyczno-Literackie,
stowarzyszenie zał. 1832 w Paryżu przez emigrantów pol. pod przewodnictwem ks. A.J. Czartoryskiego, jako Tow. Lit. (do 1854);
Towarzystwo Historyczno-Literackie
Encyklopedia PWN
jego gł. celem była obrona sprawy pol. wobec opinii publicznej fr. i pol.; Towarzystwo składało się z wydziałów: Statystycznego (prezes m.in. L. Plater) i Hist. (prezesi: J. Ursyn Niemcewicz, A. Mickiewicz, T. Morawski); 1838 otworzyło Bibliotekę Polską w Paryżu, będącą ośrodkiem jego działalności; odegrało istotną rolę w ruchu nauk.-lit. na emigracji; Towarzystwo zostało rozwiązane 1893, a Biblioteka Pol. przejęta przez AU w Krakowie, która związała z nią swą Stację Nauk. w Paryżu; 1946 na mocy uchwały PAU stację nauk. oddzielono; obecnie działa jako stacja nauk. PAN; od 1856 biblioteka prowadziła ożywioną działalność wydawniczą; w latach 90. XX w. wydano serię «Akt», obejmującą publikację materiałów ze zbiorów Biblioteki Pol. (t. 1 z 1991 zawiera m.in. nieznane mickiewicziana, t. 2 z 1993 listy J. Lelewela).
