Torres Villarroel Diego
 
Encyklopedia PWN
Torres Villarroel
[t. wijarroẹl]
Diego de, ur. 18 VI 1694, Salamanka, zm. 19 VI 1770, tamże,
hiszpański pisarz i erudyta;
od 1726 profesor matematyki na uniwersytecie w Salamance; 1745 przyjął święcenia kapłańskie; autor almanachów, krotochwilnych poezji (Ocios poéticos 1726), ascetycznych traktatów w duchu F. de Quevedo (Sueños morales 1727), zasłynął zwłaszcza jako twórca fabularyzowanej autobiografii (wywodzącej się z tradycji powieści łotrzykowskiej), zaprawionej zarówno goryczą, jak i sporą dozą bezpretensjonalnego humoru (Żywot, pochodzenie, narodziny, dzieciństwo i przypadki doktora Jakuba de Torres Villarroela 1743–58, wyd. pol. 1998).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia