Tolkmicko

Tolkmicko,

miasto w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie elbląskim, na północnym skraju Wysoczyzny Elbląskiej, nad Zalewem Wiślanym, w Parku Krajobrazowym Wzniesienia Elbląskie.

Ludność miasta: ogółem — 2,7 tys. mieszkańców (2019)

Gęstość zaludnienia: 1 344,5 os/km² (2019)

Powierzchnia: 2 km²

Współrzędne geograficzne: długość geograficzna: 19°31′E, szerokość geograficzna: 54°20′N

Data założenia miasta: ok. 1300

Prawa miejskie: nadanie praw — ok. 1300

Oficjalne strony WWW: tolkmicko-umig.bip-wm.pl

Ślady osadnictwa z młodszej epoki kam.; wczesnośredniow. gród Prusów; opanowany w 2. poł. XIII w. przez Krzyżaków, którzy ok. 1300 zał. miasto; od 1440 czł. Związku Pruskiego; udział mieszk. w wojnie trzynastoletniej (1454–66) po stronie Polski; 1456 Tolkmicko spalone przez Krzyżaków; na mocy pokoju tor. 1466 włączone do Polski (Prusy Król.); starostwo grodowe; od średniowiecza podstawę gospodarki miasta stanowiło rybołówstwo; od 1772 w zaborze pruskim; 1862–64 rozbudowa portu rybackiego; rozwój przemysłu przetwórczego; od 1901 połączenie kol.; po I wojnie świat. pozostało w Prusach Wschodnich; w czasie II wojny światowej zniszczone w ok. 50%; od 1945 w granicach Polski. Port rybacki, jachtowy i przystań żeglugi pasażerskiej; jedyna na Zalewie Wiślanym jednostka ratownictwa mor.; baza rybacka; ośr. turyst.-wypoczynkowy (turyst. baza noclegowa na szlaku z Elbląga przez Frombork do Braniewa); fragmenty got. murów miejskich i baszta (2. poł. XIV w.), got. kościół (do 1376, wieża i transept 1900–01), barok. kaplica cmentarna (1. poł. XVIII w.), dworzec kol. o konstrukcji szkieletowej (ok. 1898).