Titiusa–Bodego reguła,
astr. odkryta 1766 przez J.D. Titiusa z Wittenbergi, a następnie rozpowszechniona przez J.E. Bodego zależność pozwalająca obliczyć w przybliżeniu (w jednostkach astr., AU) średnie odległości planet od Słońca;
Titiusa–Bodego reguła
Encyklopedia PWN
odnośny wzór ma postać: a = 0,4 + 0,3 ̈ n, gdzie n przyjmuje kolejno wartości 0, 1, 2, 4, 8, 16, 32, 64; Merkuremu odpowiada wartość n = 0, Wenus n = 1, Ziemi n = 2 itd., z wyjątkiem n = 8 — dopiero odkrycie między orbitami Marsa i Jowisza planetoidy Ceres wypełniło tę lukę; r.T.–B. nie spełnia Neptun; nie znaleziono teoret. wyjaśnienia dla r.T.–B.: nie wiadomo, czy odzwierciedla ona jakieś prawo przyrody, czy przypadek.
