Teodor z Samos, Theódōros, żył w VI w. p.n.e.,
gr. architekt, rzeźbiarz brązownik i toreuta;
Teodor z Samos
Encyklopedia PWN
brał udział w budowie monumentalnej świątyni Hery na Samos, tzw. Herajonu III (570–560 p.n.e.); współpracował z Chersifronem z Knossos w początkach budowy Artemizjonu w Efezie (poł. VI w. p.n.e.); wg tradycji antycznej był wielkim rzeźbiarzem-brązownikiem, któremu przypisuje się wprowadzenie do sztuki gr. dużych posągów brązowych (czasami razem z Rojkosem i Teleklesem); twórca znanego wotywnego stojącego autoportretu w świątyni Hery na Samos, opisanego przez Pliniusza Starszego, podziwianego za starannie wycyzelowane szczegóły; przypisywano mu także inne wybitne dzieła toreutyki, m.in. pierścień Polikratesa z Samos, srebrny krater podarowany Delfom przez Krezusa, króla Lidii. Uważany za wynalazcę tokraki i szlifierki do kamieni (ok. 530 p.n.e).
