Tęczyński Jan, Jan z Tęczyna, ur. między 1408 a 1410, zm. 6 VII 1470, Kraków,
wnuk Jana (zm. 1405), brat Andrzeja (zm. 1461), ojciec Zbigniewa, dziad Andrzeja (zm. 1536), Jana (zm. 1541), Jana Gabriela i Andrzeja (zm. 1561), wojewoda sandomierski od 1437, krakowski od 1438, kasztelan krakowski od 1459;
Tęczyński Jan
Encyklopedia PWN
sojusznik polityczny bpa Z. Oleśnickiego; 1434–36 opiekun (tutor) ziemi krakowskiej; w latach 50. przewodził skrajnej opozycji antykrólewskiej; jego dwór w Tęczynie był ośrodkiem rycerskiej i literackiej kultury.
