Tauler Johannes
 
Encyklopedia PWN
Tauler Johannes, ur. ok. 1300, zm. 16 VI 1361,
niem. mistyk i kaznodzieja, dominikanin;
duchowy przewodnik zakonnic; zał., wraz z H. Suzo, stowarzyszenie mistyczne Przyjaciele Boga; podczas wielkiej epidemii dżumy 1348 prowadził działalność charytatywną; za swojego mistrza duchowego uważał J. Eckharta; w swoich kazaniach ukazywał mistyczną drogę prowadzącą do jedności z Bogiem, polegającą na praktykowaniu cnót, zwłaszcza cnoty pokory i uległości wobec woli Boga; pozostawił po sobie gł. kazania, opublikowane po raz pierwszy w wyd. kryt. 1910 przez F. Vettera pt. Die Predigten Taulers; w języku pol. Kazania (1985).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia