Tasman Abel Janszoon
 
Encyklopedia PWN
Tasman Abel Janszoon, ur. 1603, Lutkegast (prow. Groningen), zm. 10 X 1659, Batawia (ob. Dżakarta),
żeglarz holenderski, badacz Australii i Oceanii.
Z polecenia gubernatora Hol. Indii Wschodnich, A. van Diemena, 1642–43 kierował wyprawą poszukującą tzw. Lądu Południowego; odkrył ląd nazwany przez niego Ziemią van Diemena (1798 G. Bass stwierdził, że jest to wyspa; 1856 nazwano ją Tasmanią), zachodnie wybrzeże Nowej Zelandii, południową część wysp Tonga, archipelag Fidżi oraz Nową Irlandię, którą uważał za część Nowej Gwinei; 1644 zbadał zat. Karpentaria i północno-zachodnie wybrzeża Australii; podróże T. rozszerzyły znajomość Australii i Oceanii; opisy podróży wyd. 1803, 1860 i 1898.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia