Tarnogród
 
Encyklopedia PWN
Tarnogród,
miasto w województwie lubelskim, w powiecie biłgorajskim, na Płaskowyżu Tarnogrodzkim, nad Złotą Nitką (lewy dopływ Tanwi) i jej niewielkimi dopływami.
Ludność miasta: ogółem — 3,3 tys. mieszkańców (2019)
Gęstość zaludnienia: 303,0 os/km2 (2019)
Powierzchnia: 11 km2
Współrzędne geograficzne: długość geograficzna: 22°45′E, szerokość geograficzna: 50°22′N
Data założenia miasta: 1567
Prawa miejskie: nadanie praw — 1567, utrata — 1870; nadanie praw — 1987
Oficjalne strony WWW: www.tarnogrod.eu/
W XVI w. własność król.; prawa miejskie 1567; wkrótce wszedł w skład ordynacji Zamoyskich; od XVI w. w Tarnogrodzie osiedlali się Żydzi, jedna z większych gmin w Polsce (1939 ok. 2,5 tys. Żydów — ok. 45% mieszk. Tarnogrodu); 1715 miejsce zawiązania konfederacji tarnogrodzkiej; od 1772 w zaborze austr., od 1809 w Księstwie Warsz., od 1815 w Królestwie Pol.; w XIX w. ośr. roln.-rzemieślniczy (płóciennictwo); 1870 utrata praw miejskich; 15–16 IX 1939 walki o Tarnogród 3. Pułku Ułanów z Armii „Kraków” z oddziałami niem.; w okresie okupacji niem. do 1942 getto (ponad 2,6 tys. osób wywiezionych do ośr. zagłady w Bełżcu), 1942–44 obóz pracy przymusowej dla Żydów, 1944 obóz przejściowy dla mieszk. Zamojszczyzny; od 1987 ponownie prawa miejskie. Ośrodek usługowy; drobne zakłady przemysłu metal. oraz przetwórstwa rolno-spoż., drzewnego i miner.; węzeł drogowy; Izba Pamięci Nar. (zbiory regionalne); późnobarok. kościół parafialny (po 1750–1771, B. Meretyn?), wewnątrz ołtarz gł. (ok. poł. XVII w.).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia