Taharka, z XXV dyn. kuszyckiej, data ur. nieznana, zm. 664 r. p.n.e., Napata,
król Egiptu od 690 p.n.e.;
Taharka
Encyklopedia PWN
władał rozległym terytorium obejmującym Egipt i Nubię; oprócz kuszyckiej stolicy w Napata jego gł. rezydencją był Memfis; na początku panowania T. stabilizacja polit. i gosp. kraju umożliwiła realizację wielkiego programu budowy świątyń (m.in. w Karnaku), czym T. świadomie nawiązywał do działalności najpotężniejszych królów Nowego Państwa; podobne znaczenie miały wojenne wyprawy do Libii i Palestyny; wzrost potęgi państwa T. wywołał agresję Asyrii, której najazdy (674, 671, 667 i 664) doprowadziły do przejściowego uzależnienia przez nią Egiptu.
