Tagliavini Ferruccio
 
Encyklopedia PWN
Tagliavini
[taljawịni]
Ferruccio, ur. 14 VIII 1913, Reggio nell’Emilia, zm. 28 I 1995, tamże,
wł. śpiewak (tenor);
studiował w konserwatorium w Parmie; 1939 debiutował we Florencji; występował m.in. od 1948 w Metropolitan Opera w Nowym Jorku, od 1950 w Covent Garden w Londynie; największe sukcesy odnosił w operach V. Belliniego (Elwin w Lunatyczce), G. Donizettiego (Nemorino w Napoju miłosnym) i G. Verdiego (Książę w Rigoletcie); 1970 wycofał się ze sceny operowej. Śpiewakiem (tenorem) jest też jego syn, Franco (ur. 1934).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia