Szymanowska-Lenartowiczowa Zofia
 
Encyklopedia PWN
Szymanowska-Lenartowiczowa Zofia, ur. 21 XII 1825, Otwock Wielki, zm. 8 VII 1870, Miłosław
żona Teofila Lenartowicza, przyrodnia siostra Celiny Mickiewiczowej, malarka;
uczyła się malarstwa w Warszawie, Dreźnie i Paryżu; 1850 zamieszkała w Paryżu z rodziną Mickiewiczów; malowała głównie portrety (A. Mickiewicza i jego rodziny, T. Lenartowicza, autoportrety); autorka Pamiętnika (1854) i Opisu zaręczyn moich z Adamem Mickiewiczem... (1858 — oba wyd. 1930 przez T. Boya-Żeleńskiego w tomie Brązownicy) oraz pisanej 1865 niedokończonej powieści, wyd. 1933 przez H. Biegelsteina pt. Kobiety francuskie. Z zapisków emigrantki w monografii Żona poety.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia