Szreger Efraim

Szreger, Schroeger, Schröger, Efraim, ur. 18 II 1727, Toruń, zm. 16 III 1783, Warszawa,

architekt, pochodzenia niemieckiego;

jeden z najwybitniejszych pol. architektów oświecenia; od 1743 uczył się i pracował w Warszawie; 1753 mianowany król. konduktorem budowlanym; gł. dzieła: kaplica prymasa A. Komorowskiego z jego nagrobkiem (1761–64), wielki ołtarz (po 1761) i przebudowa kaplicy Św. Wiktorii (1782–83) w kolegiacie w Łowiczu; przebudowa zespołu pałacowego (1761–65, ok. 1780), kościół (1780–81) i ratusz (1781) w Skierniewicach; w Warszawie — przebudowa pałacu Prymasowskiego (1776–83), fasada kościoła Karmelitów Bosych (1761–81), pałac Teppera (1774), który zapoczątkował typ warsz. wielkomiejskiej kamienicy czynszowej.

Warszawa, fasada kościoła Karmelitów Bosych (Schroeger Efraim), 1761–81