Szprotawa
 
Encyklopedia PWN
Szprotawa,
rz., prawy dopływ Bobru, płynie przez Równinę Szprotawską, w woj. dolnośląskim i lubuskim;
dł. 57,5 km, pow. dorzecza 870 km2; wypływa kilkoma strugami na wys. ok. 155 m, we w. Ogrodzisko; początkowy kierunek biegu z południowego wschodu na północny zachód, w dolnym biegu na zachód; dolina Sz. na znacznych odcinkach biegu lesista, koryto częściowo uregulowane; na północ od Przemkowa duże obszary bagien (Bagno Przecławskie i Bagno Przemkowskie) oraz stawów. Średni roczny przepływ (1961–90) przy ujściu 3,40 m3/s (Szprotawa); maks. rozpiętość wahań stanów wody 3 m. Główne dopływy: Kamienny Potok (l.), Zielenica, Kalinka, Skłoba, Kanał Północny, Szprotawica (pr.); do ujścia Zielenicy wody czyste, dalej znacznie zanieczyszczone dopływami z Legnicko-Głogowskiego Okręgu Miedziowego. Ważniejsze miejscowości nad Sz.: Parchów, Buczyna, Sucha Dolna, Wiechlice, Szprotawa. W dolinie Sz., k. Przemkowa rezerwat ornitologiczny Stawy Przemkowskie (pow. 1046,2 ha, utworzony 1984) — bagna, stawy, las lęgowy z fragmentami olsu; ostoja licznych ptaków wodnych, m.in. nur czarnoszyi, 3 gat. perkozów, bączek, 2 gat. czapli i bocianów, łabędź niemy, liczne gat. kaczek.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia