Szilágyi Domokos
 
Encyklopedia PWN
Szilágyi
[sịla:di]
Domokos, ur. 2 VII 1938, Nagysomkút (ob. Şomcuta Mare, Rumunia), zm. 2 XI 1976, Kluż-Napoka (Rumunia),
poeta węgierski;
mieszkał na stałe w Rumunii; w twórczości w oryginalny sposób łączył formy awangardowe z elementami poezji lud.; początkowo głosił zwycięstwo humanizmu i wiarę w dobre skutki rozwoju cywilizacji techn.; później — pod wpływem choroby, tragedii życia osobistego oraz trudności losu mniejszości węgierskiej w Siedmiogrodzie — dawał wyraz rezygnacji i nastrojom katastroficznym; zbiory wierszy: Álom a repülőtéren [‘sen na lotnisku’] (1962), A láz enciklópédiája [‘encyklopedia gorączki’] (1967), Búcsú a trópusoktól [‘pożegnanie tropów’] (1969), Fagyöngy [‘jemioła’] (1971), Öregek könyve [‘księga starych ludzi’] (1976); cenione przekłady, gł. współcz. poezji rumuńskiej; zmarł śmiercią samobójczą.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia