Szeluto Apolinary, ur. 23 VII 1884, Petersburg, zm. 21 VIII 1966, Chodzież,
kompozytor i pianista, z zawodu prawnik;
Szeluto Apolinary
Encyklopedia PWN
czł. grupy Młoda Polska (w muzyce); urzędnik w Minist. Sprawiedliwości, od 1933 notariusz w Słupcy; jako pianista występował 1901–31 w kraju i za granicą; w swej twórczości, w dużej mierze zapoznanej, kontynuował tradycje muzyki neoromant.; 25 symfonii, powstałych gł. w czasie II wojny światowej, przeważnie opatrzonych programowymi tytułami (np. X — Orientalna, XIII — Japońska, XVII — Kujawska, wszystkie 1943), poematy symfoniczne (Cyrano de Bergerac 1933), 5 koncertów fortepianowych (1937–48), Koncert skrzypcowy, Koncert wiolonczelowy (oba 1942), utwory kamer., fortepianowe, chóralne, pieśni (także pieśni masowe), opery, balety.
