Szczecinek

rys. Z. Kwiatkiewicz/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN

Szczecinek,

m. powiatowe w województwie zachodniopomorskim, na Pojezierzu Drawskim, nad jez.: Trzesiecko i Wielimie, oraz łączącą je rz. Niezdobną.

Ludność miasta: ogółem — 40 tys. mieszkańców (2019)

Gęstość zaludnienia: 1 081,5 os/km² (2019)

Powierzchnia: 37 km²

Współrzędne geograficzne: długość geograficzna: 16°42′E, szerokość geograficzna: 53°43′N

Prawa miejskie: nadanie praw — 1310

Oficjalne strony WWW: www.szczecinek.pl

Ośr. przem., usługowy i turyst.; przemysł drzewny, elektrotechniczny, elektroniczne, spoż., ponadto zakłady odzieżowe (odzież sport.), materiałów budowlanych, papiernicze; węzeł kol. i drogowy; ośr. turyst., turyst. baza noclegowa; ośr. sportu i rekreacji; Muzeum Regionalne. W trakcie zagospodarowania tereny po radzieckim poligonie.

Historia.

Od ok. XI–XII w. osada i gród; prawa miejskie 1310 (niem. Neustettin, obecna nazwa znana od XIX w.); w 2. poł. XIV w. przejściowo stol. jednej z dzielnic księstwa wołogojsko-słupskiego; 1640 zał. gimnazjum, jedno z pierwszych na Pomorzu Zachodnim; od 1650 w posiadaniu książąt pomor., od 1653 pod panowaniem Brandenburgii, dzielił losy polit. Pomorza Zachodniego; rozwój gospodarczy w XVIII w. (sukiennictwo, przemysł drzewny i spoż.); od 1876 połączenie kol.; od końca XIX w. rozwój przemysłu (m.in. metal., maszyn. i drzewny); w czasie II wojny światowej 1939–40 oddział roboczy jeńców pol., 2 obozy pracy przymusowej: 1941–45 (dla Czechów, Francuzów, Holendrów, Polaków, Rosjan i Ukraińców) oraz 1944; II 1945 obiekt walk sow.-niem.; od 1945 w Polsce, XIX w.-1975 i od 1999 siedziba powiatu.

Zabytki.

Zamek książąt zachodniopomor. (XIV w., całkowicie przebudowany XVII–XIX w.), neorom. ratusz (1. poł. XIX w.), bożnica (1824, ob. cerkiew), domy konstrukcji ryglowej (1. poł. XIX w.).

Szczecinek, rynek