Szczawnica
 
Encyklopedia PWN
Szczawnica,
miasto w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, między Pasmem Radziejowej a Małymi Pieninami, nad Dunajcem i jego prawym dopływem Grajcarkiem, przy granicy ze Słowacją.
Ludność miasta: ogółem — 5,7 tys. mieszkańców (2019)
Gęstość zaludnienia: 65,1 os/km2 (2019)
Powierzchnia: 88 km2
Współrzędne geograficzne: długość geograficzna: 20°30′E, szerokość geograficzna: 49°26′N
Prawa miejskie: nadanie praw — 1962
Oficjalne strony WWW: www.szczawnica.pl
W XV w. wieś król.; 1772–1918 w zaborze austr.; rozwój uzdrowiska od pocz. XIX w. (leczn. właściwości tutejszych źródeł znane już w średniowieczu), spopularyzowane m.in. przez J. Dietla, ok. 1870–1880 najmodniejsze w Polsce; prawa miejskie 1962; 1973–82 połączona z sąsiednim Krościenkiem pod nazwą Szczawnica-Krościenko. Uzdrowisko i ośr. turyst.-wypoczynkowy; wody miner. (szczawy wodorowęglanowo-solankowe, bromkowe, jodkowe, bogate w pierwiastki śladowe); leczy się tu choroby układu oddechowego (astma, pylica płuc); zakłady przyrodoleczn., sanatoria, szpital uzdrowiskowy, pijalnie wód miner.; domy wczasowe, ośr. wypoczynkowo-sanatoryjne; Muzeum Pienińskie im. J. Szalaya, Ośr. Kultury Turystyki Górskiej; przystań flisacka; drewniana i murowana zabudowa o charakterze uzdrowiskowym (1. poł. XIX w.), neogot. kościół (1882–92, S. Eljasz-Radzikowski); cerkwie pounickie (ob. kościoły) w dawnych wsiach: Szlachtowa (1909), Jaworki (1798). W okolicy Szczawnicy wiele rezerwatów przyrody, w tym rezerwat krajobrazowy Wąwóz Homole (58,6 ha).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia