Szaunisi, ang. Shawnee,
Indianie Ameryki Północnej z grupy Algonkinów;
Szaunisi
Encyklopedia PWN
ok. 6,2 tys. (1994); w XVII w. S. mieszkali nad rzeką Savannah na pograniczu Georgii i Karoliny Południowej, nad rzeką Ohio oraz w Illinois i Marylandzie; w XVIII w. spotkać ich było można także we wschodniej Pennsylwanii i południowego Ohio oraz w Alabamie; w toku długotrwałych konfliktów z Amerykanami wielką sławę w początkach XIX w. zyskali wódz Sz. Tecumseh i prorok Tenskwatawa, jedni z pionierów panindiańskiego ruchu; w wyniku stałych migracji na zachód większość Sz. skupiła się ostatecznie w Oklahomie tworząc tam trzy grupy (Sz. Absentee w rejonie miasta Shawnee, Sz. Wschodni w rejonie Quapaw i Sz. bardzo wymieszani z Czerokezami, w rejonie Tahlequa); gospodarka Sz. miała charakter mieszany, bowiem myślistwo wspierała uprawa kukurydzy, dyni i fasoli oraz zbieractwo, ponadto zajmowali się handlem skórami; mimo znacznego postępu akulturacji zachowali swą tożsamość oraz przywiązanie do tradycyjnych rytuałów, które nadal są celebrowane kilka razy w roku.
