Szamil
 
Encyklopedia PWN
Szamil, ur. 1797, Gimrah, zm. III 1871, k. Mekki,
trzeci imam Dagestanu i Czeczenii od 1834; 1834–59 przywódca antycarskiego powstania na północnym Kaukazie;
był doskonale wykształcony i jednocześnie świetnym żołnierzem; 1848, pokonując chwilowo wojska ros., stworzył w Dagestanie państewko zw. imamatem; opierało się ono na mistycznym ruchu muzułm., miurydyzmie; Szamil wprowadził w imamacie wiele reform społ.-rel., zorganizował pocztę, wspierał działalność szkół i meczetów; po klęsce 1859 państewko upadło, a Szamil został zesłany do Kaługi, gdzie wraz z rodziną przebywał do 1870; zmarł w drodze na pielgrzymkę.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia