Szajna Józef
 
Encyklopedia PWN
Szajna Józef, ur. 13 III 1922, Rzeszów, zm. 24 VI 2008, Warszawa,
scenograf, reżyser teatr., malarz i grafik.
Współpraca z Teatrem Ludowym w Nowej Hucie (od 1955 scenograf, 1963–66 reżyser i dyrektor), Starym Teatrem w Krakowie, Teatrem Studio w Warszawie (1972–82 dyrektor); projekty scenografii, m.in. do Akropolis wg S. Wyspiańskiego (1962, inscenizacja J. Grotowskiego); twórca inscenizacji, których ideę w dominującym stopniu wyraża metaforyczna oprawa plast., m.in. Myszy i ludzie wg J. Steinbecka (1956), Jacobowsky i pułkownik F. Werfla (1957), Śmierć na gruszy W. Wandurskiego (1964 i kilka następnych wystawień), Dante na motywach Boskiej Komedii (1974) oraz wg własnego scenariusza: Replika (1971 i kolejne wystawienia nowych wersji), Witkacy (1973), Ślady (1994); liczne prezentacje prac reżyserskich i plast. za granicą; wykładowca krak. (1954–71) i profesor warsz. (od 1972) ASP; od 1996 czł. PAU.
Bibliografia
Z. TOMCZYK-WATRAK Józef Szajna i jego teatr, Warszawa 1985;
J. MADEYSKI, A. ŻUROWSKI Józef Szajna, Warszawa 1992.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Szajna Józef, Dante wg Boskiej Komedii, A. Pszoniak (Charon) i L. Herdegen (Dante) , inscenizacja w Teatrze Studio w Warszawie (1974)fot. Teatr Studio w Warszawie
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia