Syginnowie
 
Encyklopedia PWN
Syginnowie,
lud, zapewne pochodzenia irańskiego, który wg Herodota i Apolloniosa z Rodos we wczesnej epoce żelaza (VIII–V w. p.n.e.) zajmował tereny Wielkiej Niz. Węgierskiej;
zgodnie z opisem etnogr. w Dziejach Herodota, S. można identyfikować z lokalnym ugrupowaniem tzw. kultury Vekerzug i uznać za lud pochodzenia wschodniego, który w ramach przesunięć koczowniczych przemieścił się ok. VIII w. p.n.e. na tereny Wielkiej Niz. Węgierskiej z obszarów stepowych Przedkaukazia; S. odegrali zapewne istotną rolę w rozwoju — na stepowych terenach Wielkiej Niz. Węgierskiej (puszty) — selektywnej hodowli koni, niezwykle cenionych w Grecji od VII w. p.n.e. (tzw. konie wenetyjskie używane w wyścigach rydwanów; temat ten pojawia się m.in. w ikonografii typowej dla sztuki situl).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia