Swifta–Tuttle’a kometa
 
Encyklopedia PWN
Swifta–Tuttle’a kometa
[k. suıfta tatla],
kometa o numerze katalogowym 109P;
odkryta 1862 (niezależnie przez L. Swifta i H.P. Tuttle’a); obiega Słońce ruchem wstecznym po orbicie eliptycznej w okresie ok. 130 lat; jest obiektem macierzystym strumienia meteoroidów obserwowanych jako rój meteorów Perseidy.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia