Swietow Fieliks G., ur. 28 XI 1927, Moskwa, zm. 2 IX 2002, tamże,
ros. prozaik i krytyk literacki;
Swietow Fieliks G.
Encyklopedia PWN
od 1955 jeden z gł. współpracowników mies. „Nowyj mir”; związany z ruchem dysydenckim; 1986–87 na zesłaniu w Kraju Ałtajskim; w swojej prozie ukazywał wewn. wyzwolenie człowieka od usankcjonowanej systemowo przemocy i narzuconych ograniczeń przez powrót do wiary chrześc.; powieści, m.in. Otwierzi mi dwieri (Paryż 1978), o problemie stosunków między chrześcijanami a Żydami, Opyt biografii (1968–72, Paryż 1985), o sytuacji literatów ros. w okresie poodwilżowym, Tiur'ma („Niewa” 1991 nr 1–3); także prace historycznolit., m.in. monografia Michaił Swietłow (1967).
