Święcicki Witold
 
Encyklopedia PWN
Święcicki Witold, ur. 15 I 1889, Warszawa, zm. 11 VIII 1965, tamże,
prawnik; specjalista z zakresu prawa cywilnego materialnego i procesowego;
od 1918 w sądownictwie pol.; od 1927 sędzia Sądu Najwyższego; w okresie okupacji niem. pracował w Biurze Orzecznictwa Sądu Apelacyjnego w Warszawie; 1945–62 sędzia Sądu Najwyższego (1948–54 prezes Izby Cyw. Sądu Najwyższego); czł. Trybunału Kompetencyjnego; czł. redakcji kilku wydawnictw prawniczych, do 1939 redaktor nacz. „Orzecznictwa Sądów Polskich”, po II wojnie świat. w  „Państwie i Prawie” redagował dział orzecznictwa cywilnego; 1947–65 zast. redaktora nacz. „Orzecznictwa Sądów Polskich i Komisji Arbitrażowych”; Kodeks zobowiązań wraz z przepisami wprowadzającymi (1946), Orzecznictwo powojenne Sądu Najwyższego w sprawach cywilnych (1948); współautor Prawa cywilnego ziem wschodnich (t. 1–2 1932–34) i Orzecznictwa Sądu Najwyższego w składach powiększonych (1961).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia