Surowiecki Wawrzyniec
 
Encyklopedia PWN
Surowiecki Wawrzyniec, ur. 4 VIII 1769, k. Gniezna, zm. 10 VI 1827, Warszawa,
brat Karola, ekonomista, statystyk, historyk;
od 1807 członek Warszawskiego TPN; 1811–13 profesor statystyki w Szkole Prawa i Nauk Administracyjnych w Warszawie; 1812–13 sekretarz generalny Dyrekcji Edukacji Narodowej i 1815–17 — Wydziału Oświecenia; współorganizator Królewskiego Uniwersytetu Warszawskiego; badacz pierwotnych dziejów i kultury Słowian; jeden z pierwszych propagatorów ekonomii klasycznej w polskiej myśli ekonomicznej; jego publikacje społeczno-ekonomiczne, oparte na analizie podstawowych kategorii ekonomicznych, nawiązują do teorii A. Smitha (społeczny podział pracy jako warunek rozwoju, problemy powstawania bogactwa narodowego i kształtowania się klas, oparcie teorii wartości na pracy); zwolennik pobudzania wzrostu gospodarczego kraju zacofanego, szczególne znaczenie przypisywał rozwojowi handlu; rzecznik uwolnienia chłopów z poddaństwa i zmniejszenia ich obciążeń gospodarczych; główne prace: Uwagi względem poddanych w Polsce i projekt ich uwolnienia (1807), O upadku przemysłu i miast w Polsce (1810), Uwagi o cechach (1816), Śledzenie początku narodów słowiańskich (1824), Wybór pism (1957).
Bibliografia
A. GELLA Wawrzyniec Surowiecki, Wrocław 1958.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia